مقدمه: سهم عمدهی درمان بیماری دیابت به عهدهی خود بیمار درتمام عمر است. با پیگیری مداوم وخودمراقبتی می توان
از عوارض حاد ومزمن بیماری پیشگیری کرد، یا بروز آن را به تعویق انداخت. شناخت عوامل فردی- اجتماعی مرتبط با
خود مراقبتی در این بیماران می تواند اساسی برای برنامه های آموزشی ونیز تضمین کنندهی موفقیت این برنامه ها باشد.ازاین
رو پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت خودمراقبتی بیماران دیابتیک شهرستان سبزوار وهمچنین شناسایی عوامل فردی-
اجتماعی تاثیر گذار ومرتبط با خود مراقبتی بیماران انجام شده است.
مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی است. مطالعه روی 400 نفر از مراجعه کنندگان به کلینیک های دیابت
شهرستان سبزوار، به روش نمونه گیری تصادفی انجام شد. اطلاعات مورد نظر توسط پرسشنامه ی پژوهشگرساخته جمع-
آوری گردیده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمونهای کای دو، آزمون تی ، رگرسیون لجستیک انجام شده
است.
یافته ها: یافته های این پژوهش حاکی از آن است که میانگین نمرهی خود مراقبتی 27.4 از 47 نمره است.میان خودمراقبتی
با جنسیت، سن، سطح تحصیلات و حمایت اجتماعی ارتباط معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: میانگین نمره ی خودمراقبتی در سطح مطلوبی قرار دارد.علاوه بر این با شناسایی عوامل فردی–اجتماعی
مؤثر در برنامه های خودمراقبتی، ضروری است تا برنامههای آموزشی بر این مبانی طراحی گردد.
Self-care Quality of Diabetics and Personal-social Factors Affecting it in Patients Admitted to Sabzevar Diabetic Center in Sabzevar, Iran, 2009
چکیده [English]
Background and purpose: A major share of caring diabetics falls on the patient himself
throughout their lifetime. Acute and chronic complications can be prevented by
continuous follow-up and self-care; or their occurrence can be postponed. Knowing the
individual and social factors related to self-care in diabetics can be a basis for educational
programs and a guarantee for their success. Therefore, the present study was conducted to
investigate the self-care status of diabetics in Sabzevar, Iran, and to identify the social and
individual factors affecting and related to patients’ self-care. Methods and materials: This descriptive analytical study was conducted on 400
diabetics admitted to Sabzevar diabetics Center, who were selected by randomized
sampling. The relevant data were collected by randomized sampling. A researcher-made
questionnaire was used for data collection. Data analysis was done in SPSS using chisquare,
t-test and logistic regression.
Results: the results indicated that self-care mean score was 27.4 out of 47. There was
significant relationship between self-care and other factors such as gender, age,
educational level, and social support.
Conclusion: the findings suggest that self-care is satisfactory. In addition to identifying
the social and individual factors affecting the self-care protocols, it is essential that
educational programs are planned on the basis of these factors.
ابتدای صفحه