1دانشجوی دکتری مشاوره، گروه مشاوره، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2گروه مشاوره، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان
چکیده
زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش گروهی برنامه ارتباط زوج‌ها بر سازگاری زناشویی زوجین شهر بجنورد صورت گرفت. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی به شیوه پیش آزمون- پس آزمون-پیگیری با گروه کنترل است. جامعه پژوهش شامل زوجینی بودند که به مرکز همیاران سلامت روان شهرستان بجنورد در نیمه دوم سال 1396 مراجعه نموده بودند. با استفاده از نمونه گیری در دسترس، 20 زوج که کمترین نمرات را در پرسشنامه سازگاری زناشویی کسب کرده بودند، انتخاب و با جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرارگرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها مقیاس سازگاری زن و شوهر اسپانیر بود که دو گروه به عنوان پیش آزمون تکمیل کردند. سپس گروه آزمایش در معرض مداخله (برنامه ارتباط زوج‌ها) قرار گرفت، اما گروه کنترل هیچگونه مداخله‌ای دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات آموزشی از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. همچنین دو گروه پس از شش هفته در یک جلسه پیگیری نیز شرکت کردند. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با نرم افزارSPSS18 تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر برای مقایسه سه مرحله دو گروه آزمایش و کنترل نشان داد برنامه ارتباط زوج‌ها در افزایش سازگاری زناشویی زوج های گروه آزمایش موثر بوده و نتایج کماکان در مرحله پیگیری به طور معناداری پایدار بوده است (89/5 = F، 01/0 > P). نتیجه گیری: توصیه می‌گردد مشاوران و درمانگران خانواده از این برنامه آموزشی در مراکز مشاوره و کلاس‌های آموزش خانواده جهت بهبود روابط زوج‌ها بهره ببرند.
The Effect of Group Training of Couple Communication Program (CCP) on Marital Adjustment of Couples
نویسندگان [English]
Reza Davarniya1؛ Mohammad Shakarami2
1Ph.D Student in Counseling, Department of Counseling, Kharazmi University, Tehran, Iran
2Department of Counseling, Faculty of Psychology and Educational Sciences, University of Isfahan
چکیده [English]
Background and Aims: The current research was conducted by the aim of studying the effectiveness of group training of couple communication program (CCP) on marital adjustment of couples in Bojnourd, Iran. Material and Methods: The present research is a quasi-experimental study with pretest-posttest with control group design. The study population included all the couples who had visited the Hamyaran Salamat Ravan center in Bojnourd city in the first half of 2017. Using available sampling method, 20 couples who had gained the lowest scores in Marital Adjustment Questionnaire and were qualified for participating in the research were selected and, then, they were assigned into two groups of experiment and control by using random assignment method. The data gathering tool was Dyadic Adjustment Scale of Spinner 1976 which was completed by two groups as pretest. Afterwards, the experiment group received the intervention (couple communication program), but the control group received no intervention. After finishing the training sessions, a posttest was taken by both groups. Also, both groups participated in a follow-up session after about 6 weeks. The data were analyzed through Analysis of variance with repeated measures by SPSS18 software. Results: The results of repeated measures for comparing three phases for both groups showed that couple communication program has been effective in enhancing marital adjustment of couples and the results have been still significantly consistent in the follow-up stage (F= 5.89, p < 0.01). Conclusion: Results indicated the effectiveness of couple communication program on enhancing marital adjustment.
ابتدای صفحه